Μια
ενδιαφέρουσα δημοσίευση από τον κύριο
Γιώργο Κατσαμάγκο στην ομάδα
"Έχω ματώσει και εγώ τα γόνατά μου στις αλάνες του Αλιβερίου...".
Εφημερίδα «ο Ελληνικός Ταχυδρόμος» 1839
Το Αλιβέρι, έδρα του Δήμου Ταμυνών, κείται:
Επί τινος λόφου εν μέρει πετρώδους
εις τα πλάγια και πρόποδας αυτού, μετρίως υγιεινή,
υδρεύεται:
εκ τριών φρεάτων εξ ων του ενός καλής ποιότητος.
Άνεμοι κυριεύοντες:
Βορέας και Νότος .
Προϊόντα:
δημητριακοί καρποί, οίνος, ολίγον έλαιον, μέλι, αιγιδοπρόβατα
Αριθμός κατοίκων:
331 επάγγελμα κατοίκων: γεωργοί και ποιμένες,
Φυσική κράσις των κατοίκων:
μετρίας κράσεως και καλής έξεως.
Φαρμακοπωλείον:Ǿ
υγειονομείον και
λοιμοκαθαρτήριον: 0 (τα υγειονομικά εκπληροί ο
τελωνειακός αρχιφύλαξ)
Νεκροταφείον:
εν νεκροταφείον πλησίον του χωρίου
σχολεία
: δια τα πρώτα γράμματα διευθυνόμενον υπό διδασκάλου άνευ αδείας
άλλα δημόσια
καταστήματα :
έν διαλελυμένον μοναστήριον
ασθένειαι επικρατούσαι
: σποραδικοί οι διαλείποντες πυρετοί και εμφράξεις των υποχονδριακών σπλάχνων
αιτίαι αυτών
: μικρόν ελώδες τέλμα πλησίον του χωρίου
περιέχον ύδατα υπό της θαλάσσης υφάλμυρα γενόμενα και η κακή δίαιτα των,
προφυλακτικά μέτρα
: η αποξήρανσις του τέλματος, η εκλογή
των εκοτέρων τροφίμων ,τα αρμόδια εν καιρώ θεραπευτικά μέσα
Ιατροχειρουργός :
0
Χειρουργός εμπειρικός:
0
Φαρμακοποιός
: 0
Μαίαι
: Μαρδίτσα Χ. Λιόση και Βασιλική
Σκούρενα άνευ αδείας
Φλεβοτόμος
: 0
Εμφυλλιασταί
: ο δημόσιος εμφυλλιαστής: Μ. Βοσκουδάκης
Σύνορα
: προς ανατολάς με τον δήμον Δυστίων, προς άρκτον με τους των Κονιστρίων, προς
δυσμάς με τον των Αμαρυνθίων και προς μεσημβρίαν με την θάλασσαν.