Στη "Φωλιά του Κόκκορα"

Το πρώτο βράδυ της πενθήμερης εκδρομής στη Θεσσαλονίκη (12/12/13), πήγαμε στο ρεμπετάδικο "Η φωλιά του κόκκορα". Ήταν από τις εξόδους της εκδρομής που άξιζε πραγματικά και, παρόλη την κούραση του ταξιδιού, πέρασα καταπληκτικά! Μια πολύ όμορφη και εύθυμη ατμόσφαιρα! Είναι δύσκολο να σας μεταφέρω γραπτώς το κλίμα εκείνης της νύχτας, και γι' αυτό το λόγο επέλεξα να μοιραστώ μαζί σας μερικά απ' τα τραγούδια που έπαιξε η ορχήστρα.

Καλή σας διασκέδαση...!

Ευδοκία



Πριγκιπέσα

Δε θα ξαναγαπήσω


Μ' ένα παράπονο


Οι θαλασσινοί


Ροζ


Σαν τον Καραγκιόζη


Ας κρατήσουν οι χοροί


Ευβοιώτισσα


Ο τρόπος


(Στη λίστα αυτή μπορούν να συμπεριληφθούν και μερικά από τα τραγούδια από προηγούμενη ανάρτηση. Κάντε κλικ ΕΔΩ για να τη δείτε.)

Καλά Χριστούγεννα...!

Ξημέρωσε η μέρα των Χριστουγέννων, με βροχή στο Αλιβέρι!

Εύχομαι σε όλους τους αναγνώστες του blog "Καλά και Ευτυχισμένα Χριστούγεννα" μαζί με τα αγαπημένα τους πρόσωπα...!

-----------------------------------------------------------

Μερικά τραγούδια για να μπούμε στο κλίμα της ημέρας!

Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα


Άγια Νύχτα (στα Γερμανικά από τη Νάνα Μούσχουρη)

Jingle Bells (από τη χορωδία του Κόκκινου Στρατού)

Εκδρομή στη Θεσσαλονίκη

Αύριο αναχωρώ για Θεσσαλονίκη, λόγω της πενταήμερης (ναι..., το σωστό είναι πενθήμερη!) εκδρομής της Γ' Λυκείου του 1ου Λυκείου Αλιβερίου!

Για να μπούμε λίγο στο κλίμα, παραθέτω μερικά γνωστά τραγούδια για τη Θεσσαλονίκη!

Θεσσαλονίκη είσαι μια

Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη



Τα λαδάδικα


Στο λευκό τον Πύργο


Όμορφη Θεσσαλονίκη


Θεσσαλονίκη

Όταν...!

Το Ποιημα Ανηκει στη συλλογή Κατά Σαδδουκαίων την πιο σημαντική ποιητική συλλογή του Μ. Κατσαρού. Τα ποιήματά της εκφράζουν την ανεξάρτητη και αντιεξουσιαστική στάση του ποιητή.

Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρό όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο όταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίηση να πλημμυρίζει τα σαλόνια όταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μου να τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδα όταν ακούω σένα να μιλάς εγώ πάντα σωπαίνω. Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μου ήχους παράξενους ψίθυρους μακρινούς όταν ακούω σάλπιγγες και θούρια λόγους ατέλειωτους ύμνους και κρότους όταν ακούω να μιλούν για την ελευθερία για νόμους ευαγγέλια για μια ζωή με τάξη όταν ακούω να γελούν όταν ακούω πάλι να μιλούν εγώ πάντα σωπαίνω. Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη κάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίες κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή θ' ανοίξω το στόμα μου θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράχτες στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια οι νέοι έξαλλοι θ' ακολουθούν με στίχους χωρίς ύμνους ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία. Πάλι σας δίνω όραμα. (Πηγή: Ψηφιακό Σχολείο)