Καλό Μήνα σε όλους τους αναγνώστες! Τα ξαναλέμε μετά από (πολύ...) καιρό...
Το 2ο εξάμηνο στη σχολή έχει ήδη ξεκινήσει, μαθήματα, εργαστήρια...
Ομολογώ ότι το blog το είχα παρατήσει, πρώτα την περίοδο της εξεταστικής που ήταν πρακτικά αδύνατο να γράψω, και έπειτα την περίοδο μετά την εξεταστική. Ιδιαίτερα το χρονικό διάστημα μετά, παραδέχομαι ότι βαριόμουν τόσο πολύ, που παρόλο που είχα ιδέες, δεν είχα τη διάθεση να γράψω...
Όπως και να χει, η ζωή επανέρχεται στους φυσιολογικούς της ρυθμούς! Εδώ στο Βόλο, ο καιρός μας έχει τρελάνει λίγο, με ψύχρα και βροχή τις προηγούμενες μέρες, αλλά και σήμερα με μια υπέροχη λιακάδα, ιδανική για βόλτα στην παραλία... Η κυριακάτικη βόλτα στην παραλία έχει ενταχθεί στο πρόγραμμά μου, σχεδόν από την αρχή που ήρθα εδώ...!
Όπως σας έχω συνηθίσει άλλωστε, θα καλωσορίσω το Μάρτη, με το τραγούδι "Ο Μάρτης Μάρτης μίλησε", από το άλμπουμ το "Το Καλαντάρι", του Παντελή Θαλασσινού!
Μείνετε εδώ, τα τραγούδια συνεχίζουν... Λόγω της ημέρας "Ξημερώνει Κυριακή"!
"...Ξημερώνει Κυριακή μη μου λυπάσαι Έιναι όμορφη η ζωή να το θυμάσαι..."
Το τελευταίο τραγούδι το βάζω, γιατί το άκουσα σήμερα από έναν πλανόδιο μουσικό, επιστρέφοντας σπίτι από την κυριακάτικη βόλτα στην παραλία. Είναι το μουσικό θέμα από την ταινία "Ο νονός". Ο πλανόδιος μουσικός που σας ανέφερα είναι μια από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες του Βόλου! Είναι ένας παππούλης με ένα ακορντεόν, που κάθεται συνήθως γωνία Ερμού με Αντωνοπούλου, και παίζει μουσική, χωρίς να λογαριάζει τον καιρό, πχ βροχή.
Για το συγκεκριμένο τραγούδι, έχω επιλέξει μια εκτέλεση από τον Σοβιετικό, με καταγωγή από το Αζερμπαϊτζάν, καλλιτέχνη Μούσλιμ Μαγκομάεβ (1942 - 2008).