Το "ηλιακό δέντρο"

Λόγω της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, η οποία τελείωσε πρόσφατα, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα άρθρο που διάβασα στην Καθημερινή. Το άρθρο μιλάει για το "ηλιακό δέντρο", ένα δημιούργημα του Ρος Λάβγκροουβ -που έγινε πολύ γνωστός τη δεκαετία του 80 για το σχεδιασμό του δημοφιλούς walkman- το οποίο παρουσιάστηκε στη φετινή Δ.Ε.Θ. Το δέντρο αυτό είναι ένα φιλικό προς το περιβάλλον φωτιστικό εξωτερικών χώρων, που λειτουργεί με την ηλιακή ενέργεια. Μετά την εμφάνισή του στη Βιέννη, στο Μιλάνο, στη Φρανκφούρτη, το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, το "ηλιακό δέντρο" θα παρουσιαστεί στην Ελλάδα ως πρόταση για το φωτισμό δημόσιων χώρων. Το "φύλλωμα" και οι "καρποί" του δεν είναι τίποτε άλλο από φωτοβολταϊκά τόξα, που συλλέγουν την ηλιακή ενέργεια, για να την αξιοποιήσουν τις βραδινές ώρες, ηλεκτροδοτώντας λυχνίες χαμηλής κατανάλωσης και μηδαμινής συντήρησης, οι οποίες δίνουν αρκετό φως, για να μπορέσει κάποιος, για παράδειγμα, να διαβάσει άνετα την εφημερίδα του. Το φωτιστικό λειτουργεί και με ηλεκτρικό ρεύμα, εφόσον χρειαστεί. Ο δημιουργός του τονίζει ότι σύντομα, η εφεύρεσή του θα μπορεί να λειτουργήσει και ως σταθμός επαναφόρτισης κινητών τηλεφώνων, φορητών υπολογιστών, ακόμη και ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Δήμοι της Ιταλίας έχουν ήδη δείξει ενδιαφέρον για το "ηλιακό δέντρο" και έχουν κάνει σχετικές παραγγελιές, καθώς επιθυμούν να το αξιοποιήσουν για το φωτισμό δημόσιων χώρων.

Γιατί τα ασανσέρ έχουν καθρέπτες;

Είναι ένα αντικείμενο που χρησιμοποιούμε καθημερινά οι περισσότεροι. Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί οι ανελκυστήρες έχουν καθρέφτες;

Όταν με τη βιομηχανική ανάπτυξη τα κτίρια άρχισαν να γίνονται όλο και ψηλότερα, η χρήση ανελκυστήρων έγινε απαραίτητη. Οι ανελκυστήρες εκέινη την...

εποχή ήτων αρκετά αργοί και συχνά οι άνθρωποι που τους χρησιμοποιούσαν εξέφραζαν παράπονα. Οι μηχανικοί της εποχής άρχισαν να σκεφτονται τη λύση στο πρόβλημα. Ένας μηχανικός διατύπωσε την άποψη ότι οι ανελκυστήρες δεν είναι αργοί αλλά επαιδή οι άνθρωποι δεν έχουν κάτι για να απασχολούνται στη διαδρομή τους δημιουργείται η αίσθηση ότι ο χρόνος δεν κυλά! Έτσι πρωτάθηκε η χρήση καθρεπτών και οι πρώτες δοκιμές έδειξαν ότι τα παράπονα μειώθηκαν αισθητά και η χρήση τους καθιερώθηκε. Οι άνθρωποι έχουν κάτι να απασχολούνται στη διαδρομή και έτσι ξεπερνούν τον ψυχολογικό σκόπελο της απραξίας!
Ταυτόχρονα λόγοι ασφαλείας επιβάλουν τη χρήση καθρεπτών. Η καθημερινή χρήση του ανελκυστήρα τον έχει ενσωματώσει στην καθημερινότητά μας και πολλές φορές εισερχόμαστε αφηρημένοι. Τι γίνεται όμως άν, για κάποιο λόγο, ο θάλαμος δεν δρίσκεται πίσω από την πόρτα; Υπάρχει κίνδυνος πτώσης στο φρεάτιο. Έτσι η ύπαρξη καθρέπτη μας διευκολύνει να αντιληφθούμε την ύπαρξη του θαλάμου σε αντίθεση με το σκοτεινό φρέαρ.
Επίσης πολλοί άνθρωποι έχουν κλειστοφοβία και ο περιορισμός σε ένα τόσο μικρό χώρο τους προκαλέι αναστάτωση. Με τη χρήση καθρεπτών ο χώρος «διπλασιάζεται» και απαλύνει το αίσθημα κλειστοφοβίας.

(Πηγή άρθρου: tromaktiko)

Το e-mail του Άραβα μαθητή στον πατέρα του

Διαβάστε ένα πολύ αστείο ανέκδοτο που βρήκα στο tromaktiko.

Το Βερολίνο είναι θαυμάσιο, οι άνθρωποι εδώ είναι υπέροχοι και μου αρέσει πολύ εδώ, αλλά πατέρα...
ντρέπομαι λίγο να πηγαίνω στο κολέγιο με τη Φερράρι 599 GTB από καθαρό χρυσό, όταν όλοι μου οι καθηγητές και πολλοί συμμαθητές μου έρχονται με τρένο.
Ο γιος σου,
Nasser

----------------------------

Και η απάντηση του Άραβα πατέρα:

20 εκατομμύρια αμερικάνικα δολάρια μόλις μεταφέρθηκαν στο λογαριασμό σου. Σε παρακαλώ σταματά να μας ντροπιάζεις! Πήγαινε και αγόρασε και εσύ ένα τρένο!

Πηγή: tromaktiko

Μείωση της διδακτέας ύλης

Τον προηγούμενο μήνα, και συγκεκριμένα στις 11 Αυγούστου, είχα γράψει σχετικό άρθρο στο blog μου σχετικά με τη μείωση της διδακτέας ύλης από την Ε' Δημοτικού μέχρι την Γ' Λυκείου. Επανέρχομαι, λοιπόν, στο ζήτημα αυτό, καθώς χθες έφτασε στα χέρια μου το επίσημο χαρτί του Υπουργείου Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, που περιγράφει που θα γίνουν μειώσεις. Να τονίσω ότι ουδεμία μείωση έγινε σε φιλολογικά μαθήματα, αλλά μόνο σε μαθήματα που αφορούν τις φυσικές επιστήμες, όπως Μαθηματικά, Χημεία, Φυσική, Γεωγραφία κτλ. Επειδή είμαι ακόμα στο γυμνάσιο, Γ' Γυμνασίου, δεν θα σχολιάσω τις περικοπές στο Λύκειο, αλλά μόνο το Γυμνάσιο. Οι λόγοι περικοπής κάποιων μαθημάτων είναι αστείοι έως γελοίοι, και θα αναφέρω μερικά παραδείγματα:

• Πέρυσι, που ήμουν Β' Γυμνασίου, θυμάμαι που το βιβλίο είχε σχετικό κεφάλαιο με τις θάλασσες που περικλείουν τη Ευρωπαϊκή ήπειρο (Μεσόγειος, Βαλτική, Βόρεια). Το υπουργείο λέει ότι το μάθημα με τη Βαλτική και τη Βόρεια είναι εκτός, γιατί η Ελλάδα είναι μεσογειακή χώρα.


• Τα βουνά και τα ποτάμια της Ελλάδος που διδάχτηκα πέρυσι, είναι και αυτά εκτός ύλης, γιατί τα διδαχτήκαμε στην... Ε' Δημοτικού.


• Στη φυσική της Β' Γυμνασίου, το πολύ ωραίο κεφάλαιο που αφορούσε τη κίνηση, είναι σχεδόν εκτός, γιατί οι ορολογίες είναι δύσκολες.

Στη σχετική εγκύκλιο υπάρχουν και άλλα τραγελαφικά παραδείγματα, που μόνο γέλιο προκαλούν. Πρέπει να συνηθίσουμε και στα δύσκολα κάποια στιγμή. Νομίζω ότι αυτή η κίνηση του αρμόδιου υπουργείου, προσβάλει τη νοημοσύνη όλων των μαθητών. Τα σχόλια δικά σας...

(Για να διαβάσετε το άρθρο που είχα γράψει παλιότερα, σχετικά με αυτό το θέμα, κάντε κλικ ΕΔΩ.)

Απολογισμός της πρώτης εβδομάδας της φετινής σχολικής χρονιάς

Μιας και φτάσαμε στο τέλος της πρώτης εβδομάδας της φετινής σχολικής χρονιάς, ας κάνουμε έναν απολογισμό. Για εμένα, η εβδομάδα αυτή κύλησε πολύ χαλαρά και ξεκούραστα. Δεν πρόσεξα ιδιαίτερες αλλαγές αυτό το χρονικό διάστημα και ως επί το πλείστον, οι καθηγητές που μπήκαν μέσα στην τάξη, έκαναν από λίγο έως καθόλου μάθημα. Είναι αρχή ακόμα και για αυτό είναι όλα τόσο χαλαρά. Οι περισσότεροι καθηγητές είναι καινούργιοι, ελάχιστοι είναι αυτοί που μας είχαν και τις δύο προηγούμενες χρονιές. Σε σύγκριση μετά τα δύο προηγούμενα χρόνια που είμαι στο Γυμνάσιο Αλιβερίου καμία αλλαγή. Για να δούμε όμως πώς θα κυλήσει και η υπόλοιπη χρονιά...

Πρώτη μέρα στο σχολείο

Σήμερα λοιπόν, όπως σε όλα τα σχολεία στην Ελληνική Επικράτεια, έτσι και στο Γυμνάσιο Αλιβέριου, έγινε ο καθιερωμένος αγιασμός. Στο Γυμνάσιο Αλιβερίου έλαβε χώρα γύρω στις 9:30. Μιας και το σχολείο είναι πάρα πολύ κοντά στο σπίτι μου, γύρω στο 10λεπτο με τα πόδια, ξεκίνησα στις 9:15. Μόλις έφτασα συνάντησα πολλούς γνωστούς, μιλήσαμε, είπαμε αστεία. Μετά από λίγη ώρα ξεκίνησε ο αγιασμός. Ο παπάς, αφού έκανε τα καθιερωμένα, μας είπε μια πολύ διδακτική ιστορία, την οποία θα παραθέσω εδώ:
"Κάποτε, σε μια αρχαία πόλη, υπήρχε ένα άγαλμα ενός πολύ γνωστού γλύπτη (είπε ένα όνομα, μα δεν το θυμάμαι). Το άγαλμα αυτό το είχε ονομάσει ΕΥΚΑΙΡΙΑ, και ήταν κάπως έτσι: Το άγαλμα στηριζόταν στο βάθρο με τα δάχτυλα των ποδιών του, είχε φτερά και τα μαλλιά του πέφτανε μπροστά στο πρόσωπό του και από την πίσω πλευρά του κεφαλιού δεν είχε μαλλιά. Όλα αυτά είναι συμβολικά και θέλουν να μας διδάξουν ότι οι ευκαιρίες στη ζωή μας δεν είναι ποτέ σταθερές, πετάνε και φεύγουν αν δεν τις προλάβουμε (δάχτυλα ποδιών, φτερά). Επίσης όταν τις βλέπουμε, πρέπει να τις πιάνουμε γρήγορα (μαλλιά), ενώ αν αυτές περάσουν δεν μπορούμε να τις αρπάξουμε (το πίσω μέρος του κεφαλιού χωρίς μαλλιά). Έτσι είναι και το σχολείο, γεμάτο ευκαιρίες, που πρέπει να τις αξιοποιούμε πριν να είναι αργά, γιατί μετά "θα βαράμε το κεφάλι μας", όπως λένε μερικοί."
Μετά το πέρας του αγιασμού, πήραμε τα σχολικά βιβλία. Μάθημα από αύριο.
ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ!!!!!!

Το καλοκαίρι τελείωσε...

Δυστυχώς, σήμερα είναι η τελευταία μέρα των φετινών καλοκαιρινών διακοπών. Ο καιρός πάντως στο Αλιβέρι δεν παραπέμπει πλέον σε καλοκαίρι. Από χθες το απόγευμα βρέχει. Δυστυχώς, ή ευτυχώς, αύριο ανοίγουν επίσημα τα σχολεία σε όλη την Ελληνική Επικράτεια. Για το καλοκαίρι που έφυγε και το χειμώνα που αρχίζει, θέλω να σας αφιερώσω δύο φωτογραφίες που τράβηξα.

Τη φωτογραφία με τη βροχή, την τράβηξα χθες από το μπαλκόνι του σπιτιού μου.Καλό χειμώνα!!!!
















Αυτό είναι ένα ηλιοβασίλεμα από την παραλία στο Αλιβέρι, όπου πήγαινα κάθε μέρα και έκανα μπάνιο. Τέτοιες εικόνες με παραλίες, και ό,τι άλλο σχετικό με καλοκαίρι θα μας θυμίζουν ευχάριστες αναμνήσεις από διακοπές...

Φυσικό αέριο

Μιας και στο προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για το εργοστάσιο φυσικού αερίου της ΔΕΗ στο Αλιβέρι, ας δούμε μερικά πράγματα για το φυσικό αέριο, τα οποία βρήκα στο σχολικό βιβλίο της Χημείας της Β' Λυκείου Γενικής Παιδείας.

"Το φυσικό αέριο (γαιαέριο) χρησιμοποιείται ως καύσιμο και παρουσιάζει δύο βασικά πλεονεκτήματα έναντι του πετρελαίου:

1. Είναι καθαρό καύσιμο, γιατί αφ' ενός μεν καίγεται πλήρως και με ευκολία προς CO2 (διοξείδιο του άνθρακα), αφ' ετέρου δεν περιέχει S (θείο) ή N2 (άζωτο), οπότε δε δίνει ρυπογόνα αέρια όπως, SO2 (διοξείδιο του θείου), CO (μονοξείδιο του άνθρακα) και NOx (οξείδια του αζώτου).
2. Έχει μεγάλη θερμαντική ικανότητα (9000-12000 Kcal για κάθε m3 καυσίμου).

Εκτός από καύσιμο, το φυσικό αέριο χρησιμοποιείται και ως πρώτη ύλη στη βιομηχανία πετροχημικών προϊόντων."

Ποίημα ενός Αφρικανού αφιερωμένο σ' ένα λευκό συνάνθρωπό του

Διαβάστε αυτό το ωραίο ποίημα που βρήκα σε ένα περιοδικό:

Αγαπητέ λευκέ αδελφέ μου,
Όταν γεννήθηκα, ήμουν μαύρος.
Όταν μεγάλωσα, ήμουν μαύρος.
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος.
Όταν κρυώνω, είμαι μαύρος.
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος.
Όταν είμαι άρρωστος, είμαι μαύρος.
Όταν πεθάνω, θα είμαι μαύρος.

Ενώ εσύ, λευκέ άνθρωπε...
Όταν γεννήθηκες, ήσουν ροζ.
Όταν μεγάλωσες, ήσουν άσπρος.
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος.
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε.
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι πράσινος.
Όταν είσαι άρρωστος, είσαι κίτρινος.
Όταν πεθάνεις, θα είσαι σταχτόγκριζος.
Και μετά απ' όλα αυτά, έχεις την αναίδεια
να αποκαλείς εμένα
"Έγχρωμο";

Προχωράνε οι εργασίες για το νέο εργοστάσιο της ΔΕΗ στο Αλιβέρι

Με γοργούς ρυθμούς προχωρούν οι εργασίες κατασκευής του νέου εργοστασίου φυσικού αερίου της ΔΕΗ στο Αλιβέρι. Το εργοστάσιο έχει αρχίσει να παίρνει μορφή, καθώς έχει στηθεί ο καυστήρας και ένα μέρος του φουγάρου. Τεράστιοι γερανοί έχουν στηθεί και οι εργάτες δουλεύουν πυρετωδώς. Όπως διάβασα σε τοπική εφημερίδα (ΤΑΜΥΝΑΙ) το εργοστάσιο θα λειτουργήσει δοκιμαστικά το τέλος του 2011 και κανονικά τις αρχές του 2012. Για τη μεταφορά του ρεύματος υψηλής τάσης, η ΔΕΗ κατασκευάζει αυτή τη στιγμή νέα γραμμή μεταφοράς. Οι νέοι πυλώνες περνούν έξω από το Αλιβέρι, πάνω στα βουνά, σε αντίθεση με τους παλιούς. Μάλλον η ΔΕΗ έκανε αυτή την κίνηση, γιατί η ακτινοβολία που εκπέμπουν τα καλώδια υψηλής τάσης, όταν σε αυτά διέρχεται ηλεκτρικό ρεύμα, είναι επιβλαβής για τον άνθρωπο.
(Διαβάστε παλιότερο άρθρο που είχα γράψει για το εργοστάσιο ΕΔΩ)

Παραθέτω μερικές φωτογραφίες που τράβηξα χθες.

(Το νέο εργοστάσιο, όπως φαίνεται από το πάρκινγκ του σουπερμάρκετ LIDL)















(Το εργοτάξιο)















(Άποψη των παλιών μονάδων 1,2,3 και 4)

Κατάστημα της You στο Αλιβέρι

Η You, η αλυσίδα καταστημάτων της ελληνικής εταιρίας υπολογιστών Info-Quest, πρόκειται να ανοίξει ένα κατάστημα και στο Αλιβέρι. Το κατάστημα θα στεγαστεί στο ισόγειο ενός καινούργιου κτηρίου στο κέντρο του Αλιβερίου, και για όσους ξέρουν από Αλιβέρι, απέναντι από το βιβλιοπωλείο του Κάραλη. Απ' ότι είδα, που πέρασα από κει τυχαία προχτές, έχουν είδη αρχίσει να τοποθετούν πράγματα. Για να δούμε, θα έχει επιτυχία...

Μπήκαμε στο φθινόπωρο... το σχολείο αρχίζει...

Όχι μόνο ημερολογιακά, αλλά και καιρικά μπήκαμε στο φθινόπωρο του 2010. Από χτες το πρωί ο ουρανός στο Αλιβέρι είναι συννεφιασμένος και το κρύο έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του. Δυστυχώς, μπήκαμε και στην τελευταία εβδομάδα των φετινών καλοκαιρινών διακοπών. Από την άλλη εβδομάδα μάθημα. Καλά όχι και πολύ μάθημα. Ο Σεπτέμβρης δεν είναι ένας πολύ κουραστικός μήνας. Από τα δύο χρόνια που είμαι στο γυμνάσιο, φέτος Γ' Γυμνασίου θα πάω, ο μήνας αυτός φεύγει με γνωριμίες με τους καινούργιους καθηγητές και λίγα μαθήματα, μιας και είναι ακόμα αρχή. Για να δούμε τι θα γίνει και φέτος...

Τίτλοι τέλους για την Εθνική Ομάδα στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας

Τίτλοι τέλους για την Εθνική μας ομάδα, στο φετινό Μουντομπάσκετ της Τουρκίας, καθώς έχασε από την ομάδα της Ισπανίας. Το σκορ του αγώνα ήταν 80-72. Πιστεύω πως οι παίχτες μας σίγουρα προσπάθησαν για το καλύτερο δυνατό."Δεν μας ήθελε" όμως. Τα καλάθια δεν μας έμπαιναν εύκολα και η διαιτησία μάλλον "μεροληπτούσε" υπέρ της ομάδας της Ισπανίας. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ, όμως. Σημασία έχει η προσπάθεια. Επιστρέφουμε πίσω στην πατρίδα με το κεφάλι ψηλά. Κρίμα...

(Εμείς εδώ στο blog, θα "παραμείνουμε" στα γήπεδα της Τουρκίας, για να καλύψουμε και τα υπόλοιπα παιχνίδια.)

Η ιστορία ενός μολυβιού

Διαβάστε ένα άρθρο με πολλά διδάγματα, που βρήκα στο tromaktiko.

Το παιδί κοιτούσε τη γιαγιά του που έγραφε ένα γράμμα. Κάποια στιγμή τη ρώτησε:
- Γράφεις μια ιστορία που συνέβη σε εμάς; Και μήπως είναι μια ιστορία για μένα;
Η γιαγιά σταμάτησε να γράφει, χαμογέλασε και είπε στον εγγονό της:
- Όντως γράφω για σένα, Ωστόσο, αυτό που είναι πιο σημαντικό κι από τις λέξεις είναι το μολύβι που χρησιμοποιώ. Θα ήθελα, όταν μεγαλώσεις, να γίνεις σαν κι αυτό.

Το παιδί, περίεργο, κοιταξε το μολύβι και δεν είδε τίποτα το ιδιαίτερο.

- Αφού είναι το ίδιο με όλα τα μολύβια που έχω δει στη ζωή μου!
- Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Το μολύβι έχει πέντε ιδιότητες, τις οποίες αν καταφέρεις να διατηρήσεις, θα είσαι πάντα ένας άνθρωπος που θα βρίσκεται σε αρμονία με τον κόσμο.

Πρώτη ιδιότητα: Μπορείς να κάνεις μεγάλα πράγματα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ ότι υπάρχει ένα Χέρι το οποίο καθοδηγεί τα βήματά σου. Αυτό το χέρι το λέμε "Θεό" και Εκείνος πρέπει να σε καθοδηγεί πάντα σύμφωνα με το θέλημά Του.

Δεύτερη ιδιότητα: Πότε-πότε πρέπει να σταματάω να γράφω και να χρησιμοποιώ την ξύστρα. Αυτό κάνει το μολύβι να υποφέρει λίγο, αλλά στο τέλος είναι πιο μυτερό. Έτσι, μάθε να υπομένεις ορισμένες δοκιμασίες γιατί θα σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.

Τρίτη ιδιότητα: Το μολύβι μας επιτρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε γόμα για να σβύνουμε τα λάθη. Κατάλαβε ότι το να διορθώνουμε κάτι που κάναμε δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά σημαντικό για να παραμένουμε στο δρόμο του δικαίου.

Τέταρτη ιδιότητα: Αυτό που έχει στην ουσία σημασία στο μολύβι δεν είναι το ξύλο ή το εξωτερικό του σχήμα, αλλά ο γραφίτης που περιέχει. Έτσι, να φροντίζεις πάντα αυτό που συμβαίνει μέσα σου.

Τέλος, η πέμπτη ιδιότητα του μολυβιού: Αφήνει πάντα ένα σημάδι. Έτσι, λοιπόν, να ξέρεις ότι ό,τι κάνεις στη ζωή σου θα αφήσει ίχνη και να προσπαθείς να έχεις επίγνωση της κάθε σου πράξης.

(Πηγή: tromaktiko)

Ελλάς- Γεωργία (1-1)

Ισόπαλη ήρθε τελικά η αναμέτρηση ανάμεσα στις εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου της Ελλάδος και της Γεωργίας, που έλαβε χώρα χτες το βράδυ στο Στάδιο Καραΐσκάκη στην Αθήνα. Οι Γεωργιανοί προηγήθηκαν στο σκορ ήδη από το 3ο λεπτό. Ο Γεωργιανός ποδοσφαιριστής Αλεξάντερ Ιασβίλι, λόγω ενός λάθους στην ελληνική άμυνα, κατάφερε να σημειώσει το μοναδικό γκολ για τη Γεωργία. Οι Έλληνες "ανταπέδωσαν" περίπου στο 70ο λεπτό του αγώνα με τον Σπυρόπουλο, που έκανε το 1-1. Από αυτό τον αγώνα πήραμε 1 βαθμό. Τον επόμενο αγώνα τον παίζουμε εκτός έδρας με την Κροατία.

Η κάρτα έφτασε μετά από δύο μήνες!!!!!!!

Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν τις προάλλες βρήκα στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού μου την κάρτα που μου είχε στείλει η μάνα μου πριν δύο μήνες από την Τήνο. Αλλά ας κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν. Πριν δύο μήνες, η μάνα μου, μαζί με τη γιαγιά μου και τη θεία μου, πήγαν στην Τήνο για δύο μέρες, τέλος Ιούνη αρχές Ιούλη. Η μάνα μου έστειλε σε μένα και τη ξαδέρφη μου δύο κάρτες, τις οποίες έριξε στο ίδιο ταχυδρομικό κουτί. Στην ξαδέρφη μου έφτασε πριν ένα μήνα και εμένα προχθές. Η πλάκα είναι ότι μένουμε δίπλα!!!!! Μάλλον κάποιοι δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους. Τα σχόλια δικά σας...

Ανασκόπηση στα πρόσφατα παιχνίδια της Εθνικής στο Μουντομπάσκετ

Έστω και καθυστερημένα, καιρός είναι να κάνω μια ανασκόπηση στα παιχνίδια της Εθνικής στο Μουντομπάσκετ. Σε άλλα χαρήκαμε, σε άλλα στενοχωρηθήκαμε, αλλά πιστεύω πως θα πάμε πολύ καλά. Το έχει αποδείξει αυτή η ομάδα. Ελπίζω να δικαιωθώ.

Ξεκινάμε με τον αγώνα με την Κίνα, την οποία ΝΙΚΗΣΑΜΕ με σκορ 89-81. Καλή ομάδα με ψηλούς παίχτες, που απ' ότι φάνηκε τους άρεσε η άμυνα ζώνης, γιατι σε όλο το παιχνίδι έτσι αμύνονταν για να προστατέψουν την περιοχή τους.

Συνεχίζουμε με τον αγώνα με το Πουέρτο Ρίκο, το οποίο και φυσικά ΝΙΚΗΣΑΜΕ με σκόρ 83-80. Αυτό το παιχνίδι παραλίγο να μας κάνει "καρδιακούς", καθώς μία περνάγαμε εμείς μπροστά στο σκορ μία το Πουέρτο Ρίκο. Μέχρι τελευταία στιγμή δεν ήσουν σίγουρος για το ποιος θα νικήσει, αποδείξει και το σκορ με διαφορά μόλις 3 πόντων.

Φτάνουμε και στο παιχνίδι με την Τουρκία, όπου εδώ δυστυχώς ΧΑΣΑΜΕ με σκορ 65-76. Χάσαμε πολλές ευκαιρίες για καλάθι. Παρατήρησα πως οι παίχτες προσπαθούσαν συνεχώς να βάλουν τρίποντα, εκ των οποίων τα περισσότερα ήταν άστοχα. Ένα εντυπωσιακό τρίποντο δεν μας το μέτρησαν, γιατί σύμφωνα με τον διαιτητή ήταν στη λήξη του 10λέπτου. Πάω στοίχημα, πώς αν η Τουρκία είχε βάλει τρίποντο σε μια αντίστοιχη φάση θα το μετρούσαν, γιατί είναι η "οικοδέσποινα" των αγώνων.

Συνεχίζουμε με την Ακτή Ελεφαντοστού που τη ΝΙΚΗΣΑΜΕ με σκορ 97-60. Αυτό το παιχνίδι δεν πρόλαβα να το δω και γι' αυτό δεν θα το σχολιάσω.

Και φτάνουμε στο τελευταίο παιχνίδι, μέχρι στιγμής, με τη Ρωσία, όπου ΧΑΣΑΜΕ με σκορ 69-73. Ο προπονητής της Ρωσίας υποστήριξε ότι χάσαμε επίτηδες για να μην αναμετρηθούμε με δύσκολες ομάδες, όπως οι ΗΠΑ.

Ελπίζω να πορευτούμε καλύτερα στη συνέχεια του Μουντομπάσκετ...

Ελλάς- Γεωργία

Ξεκίνησε το ματς ανάμεσα στις εθνικές ομάδες της Ελλάδος και της Γεωργίας. Ο αγώνας λαμβάνει χώρα στο στάδιο Καραΐσκάκη και μεταδίδεται LIVE από το MEGA. Μέχρι στιγμής έχουμε "φάει" ένα γκολάκι από τη Γεωργία. Ας μείνουμε συντονισμένοι για να δούμε τη συνέχεια...

Γιατί υπάρχουν και τέτοιοι ήρωες...

Σήμερα το πρωί, διάβασα στο tromaktiko αυτή την ανάρτηση, για τον Έλληνα καταδρομέα Εμμανουήλ Μπικάκη, έναν αφανή ήρωα που πολέμησε το 1974 τους Τούρκους εισβολείς στην Κύπρο.

Μια στάλα ιστορία... Κύπρος 1974, Εμμανουήλ Μπικάκης ο Έλληνας «Ράμπο»

Η άγνωστη ιστορία του, από τότε που δημοσιεύτηκε κυρίως στο διαδίκτυο, κάνει τους Έλληνες που νοιάζονται να ριγούν από συγκίνηση, μα και να σφίγγουν τα δόντια από αγανάκτηση!

Όμως ένα είναι βέβαιο. Καθένας που θα διαβάσει για τούτο το παλικάρι, θα νιώσει πως δίκαια του αξίζει μια θέση δίπλα στους μεγαλύτερους Ήρωες του Ελληνισμού!..

Και καθένας θα θελήσει να γίνει «Μπικάκης» σαν έρθει η ώρα να ξοφλήσει η Ελλάδα τους λογαριασμούς της με τους παρανοϊκούς Στρατηγούς της Τουρκίας, που κρατώντας σε στρατιωτική κατοχή τη μισή σχεδόν Κύπρο για 35 ολόκληρα χρόνια και παραβιάζοντας σχεδόν καθημερινά την Ελλάδα, παραβιάζουν την Ειρήνη, αλλά και την υπομονή του Θεού, που θα αποδώσει κάποτε Δικαιοσύνη…

Η προδοσία της Κύπρου βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Αττίλας προχωρά και.....
οι Καταδρομείς βρίσκονται στην Μεγαλόνησο να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη. Ανάμεσα σ’ αυτούς ένας απόγονος των Μινωιτών τοξοτών, του Δασκαλογιάννη, του Γιαμπουδάκη, ο καταγόμενος από το χωριό Ασή Γωνιά, στα σύνορα Ρεθύμνου – Χανίων, καταδρομέας Μπικάκης, μια ηρωική μορφή των μαχών, ανάμεσα σε όλες τις άλλες των Ελλήνων πολεμιστών της Α΄ Μοίρας της ΕΛΔΥΚ και των Κυπρίων καταδρομέων.

Η μοίρα χωρίζεται σε ζευγάρια έχοντας βαρύ οπλισμό, μερικά οπλοπολυβόλα και ΠΑΟ. Σε ένα από αυτά ο Μπικάκης μαζί με τον έτερο κρητικό Μπιχανάκη καλούνται να υπερασπιστούν την περιοχή αριστερά της αντιπροσωπίας της “Ford”, γνωστό ως ανώνυμο λόφο αφού οι Τούρκοι προωθούνται στα προάστια της Λευκωσίας.

Ο Μπιχανάκης μεταφέρει και εναποθέτει 8 βλήματα ΠΑΟ και ο Μπικάκης με το ΠΑΟ του παρατηρεί τον χώρο και το πεδίο βολής που του έδινε. Υπό συνεχή βροχή από όλμους των 4,2 χιλιοστών των Τούρκων, ο Μπικάκης μετακινείται προς άλλο σημείο, πιστεύοντας ότι ο Μπιχανάκης τον είχε αντιληφθεί, όμως απορροφημένος από την μεταφορά των βλημάτων, δεν είδε την μετακίνηση του Μπικάκη και αμέσως άρχισε να τον καλεί χωρίς να λαμβάνει απάντηση. Γύρισε πίσω και ανάφερε την απώλεια του συντρόφου του. Όμως ο Μπικάκης ζει και με την σειρά του ψάχνει τον σύντροφο του, νομίζοντας ότι σκοτώθηκε. Δεν παίρνει απάντηση, αφού το μόνο που ακούει είναι οι εκρήξεις από τους όλμους των Τούρκων!

Παρόλο που γνωρίζει ότι είναι μόνος, δεν λιποψυχεί αλλά μένει στη θέση του, ακολουθώντας τις εντολές που είχε. Μία ανεπανάληπτη και ανορθόδοξη αναμέτρηση ανάμεσα στον ΑΝΘΡΩΠΟ και στις μηχανές.
Τοποθετεί το βλήμα, φέρνει το ΠΑΟ στον ωμό του και το μάτι του στην διόπτρα. Έρχονται 6 άρματα Μ-48-Α2 και πίσω τους ένα Τουρκικό Τάγμα Πεζικού!
Στα 300 μέτρα εγκλωβίζει το 1ο άρμα και στα 270 μέτρα το κάνει παλιοσίδερα, αναγκάζοντας τα δυο άτομα του πληρώματος να το εγκαταλείψουν!
Αλλάζει θέση, εγκλωβίζει το 2ο άρμα και το τυλίγει στις φλόγες χωρίς να γλιτώσει κανείς!
Στα 200 μέτρα καταστρέφει και το 3ο άρμα, ενώ οι Τούρκοι τον ψάχνουν σαν τρελοί, αλλάζει θέση και καταστρέφει και το 4ο μην αφήνοντας κανένα ζωντανό!!!

Τα δυο εναπομείναντα άρματα φοβούνται και κρύβονται, όμως το 5ο κάνει το λάθος και εμφανίζεται δίνοντας την ευκαιρία στο Μπικάκη να το στείλει από εκεί που ήρθε!
Το 6ο και τελευταίο οπισθοχωρεί ελπίζοντας ότι θα γλιτώσει 700 μέτρα μακριά από τον Μπικάκη, αυτός όμως το καταστρέφει και αυτό! Τα πληρώματά τους, που μέρες πριν έκαιγαν άμαχους, γυναίκες, ιερείς και παιδιά, κάηκαν σε λίγα λεπτά από τον μοναχικό Κρητικό εκδικητή! Θαρρείς κι ήταν ένα μακάβριο παιγνίδι θανάτου, που από Θεία θέληση έπρεπε να το κερδίσει ο Άνθρωπος…

Οι Τούρκοι πεζικάριοι βλέποντας το θάνατο μπροστά τους τρέχουν να καλυφθούν στη σχολή Γρηγορίου. Τα δυο εναπομείναντα βλήματα του Μπικάκη ρίχνονται στο ισόγειο και στον δεύτερο όροφο του κτιρίου! Ποσά πτώματα μέτρησαν οι Τούρκοι στο κτίριο δεν μαθεύτηκε ποτέ…

Παρέμεινε τέσσερις μέρες χωρίς τροφή, πολεμώντας με ένα πολυβόλο, που βρήκε πεταμένο στον διπλανό λόφο και έχοντας δίπλα του τη φωτογραφία της Ελένης που τον περίμενε στη Κρήτη!.

Ο Καταδρομέας Μπικάκης (όπως και κανένας άλλος Αξιωματικός ή οπλίτης από όσους έλαβαν μέρος στην άνιση τούτη Μάχη) δεν έλαβε ποτέ κάποια ηθική αμοιβή ή έπαινο! Η πρόταση του Διοικητού του, για άμεση απονομή του Χρυσούν Αριστείου Ανδρείας, έμεινε για πάντα στα συρτάρια των "ΗΓΕΤΩΝ".

Από ένοχη σιωπή; Από ντροπή; Από προκατάληψη; Κανένας ποτέ δεν έμαθε…

Όταν απολύθηκε από το Στρατό, εργάστηκε σαν οικοδόμος. Έκανε οικογένεια και παιδιά. Άφησε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο ατύχημα το 1994, στην εθνική οδό Αθηνών Πατρών, φεύγοντας από τη ζωή - όπως κι άλλοι μαχητές Καταδρομείς, Ελδυκάριοι και κυβερνήτες των Νοράτλας - με την πίκρα της μη αναγνώρισης…

Τιμήθηκε μετά θάνατον από την Λέσχη Καταδρομέων Ημαθίας. Η τιμητική πλακέτα απεστάλη από τον - εν ζωή τότε - Πρόεδρο της Λέσχης Δρούγκα Στέφανο, στους Γονείς του στην Κρήτη…
Κανένας Δάσκαλος ή ιστορικός δεν μίλησε ποτέ στους μαθητές του γι αυτόν… Κανένας ποιητής δεν αφιέρωσε λίγη απ τη σοφία του για κάποιες αράδες από λέξεις…έστω για ένα τραγούδι.

Σε ολάκερη την Ελλάδα, μήτε στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Κρήτη, δεν υπήρξε ποτέ κάποιος δρόμος που να χωρέσει το όνομά του…»

Εμμανουήλ Μπικάκης, ένας μεγάλος, σύγχρονος εθνικός Ήρωας Πολέμου,
που κρύψανε οι άνανδροι, για να μην φαίνεται τόσο ανυπόφορη η ανανδρία τους…

(Πηγή: tromaktiko)

Καλό μήνα

Αγαπητοί Αναγνώστες,
Σας εύχομαι "Καλή Μέρα" και "Καλό Μήνα". Αρχίζει ο μήνας του σχολείου...

V@ssilis Ant.