Διαβάστε αυτό το ωραίο ποίημα που βρήκα σε ένα περιοδικό:
Αγαπητέ λευκέ αδελφέ μου,
Όταν γεννήθηκα, ήμουν μαύρος.
Όταν μεγάλωσα, ήμουν μαύρος.
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος.
Όταν κρυώνω, είμαι μαύρος.
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος.
Όταν είμαι άρρωστος, είμαι μαύρος.
Όταν πεθάνω, θα είμαι μαύρος.
Ενώ εσύ, λευκέ άνθρωπε...
Όταν γεννήθηκες, ήσουν ροζ.
Όταν μεγάλωσες, ήσουν άσπρος.
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος.
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε.
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι πράσινος.
Όταν είσαι άρρωστος, είσαι κίτρινος.
Όταν πεθάνεις, θα είσαι σταχτόγκριζος.
Και μετά απ' όλα αυτά, έχεις την αναίδεια
να αποκαλείς εμένα
"Έγχρωμο";
Πολύ ωραίο άρθρο. Καταπληκτική επιλογή. Θα μπορούσα να το δημοσιεύσω στο blog μου; Φυσικά θα αναφέρω την πηγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΚ, φίλε Σωκράτη. Κανένα πρόβλημα.
ΑπάντησηΔιαγραφή