Η Φάμπρικα

Παραθέτω ένα πολύ ωραίο τραγούδι, με πολλά νοήματα, τη "Φάμπρικα". Τη μουσική έχει συνθέσει ο Γιάννης Μαρκόπουλος, οι στίχοι είναι του Γιώργου Σκούρτη και ερμηνεύει ο ανεπανάληπτος Λάκης Χαλκιάς. Το τραγούδι μιλά για έναν άνθρωπο, ξενιτεμένο, που δουλεύει σε ένα εργοστάσιο, μακριά από τη χώρα του. Οι στίχοι παραπέμπουν στους Έλληνες που δούλευαν στα εργοστάσια της Γερμανίας τη δεκαετία του 50, κάτω από αντίξοες συνθήκες μακριά από την αγαπημένη Ελλάδα...



Η φάμπρικα, η φάμπρικα δε σταματά,
δουλεύει νύχτα μέρα
και πώς τον λεν το διπλανό
και τον τρελό τον Ιταλό
να τους ρωτήσω δεν μπορώ
ούτε να πάρω αέρα

Δουλεύω μπρος στη μηχανή
στη βάρδια δύο δέκα
κι από την πρώτη τη στιγμή
μου στείλανε τον ελεγκτή
να μου πετάξει στο αυτί
δυο λόγια νέτα σκέτα

Άκουσε φίλε εμιγκρέ
ο χρόνος είναι χρήμα
με τους εργάτες μη μιλάς
την ώρα σου να την κρατάς
το γιο σου μην το λησμονάς
πεινάει κι είναι κρίμα.

Κι εκεί στο πόστο μου σκυφτός
ξεχνάω τη μιλιά μου
είμαι το νούμερο οχτώ
με ξέρουν όλοι με αυτό
κι εγώ κρατάω μυστικό
ποιο είναι τ' όνομά μου.