Ερημωμένα χωριά

Το παρακάτω απόσπασμα ανήκει στην ποιητική σύνθεση Η τελευταία π. α. εκατονταετία. O Ρίτσος έγραψε το ποίημα το 1942, ως  άμεση αντίδραση στα σύγχρονα ιστορικά γεγονότα (πτώση του αλβανικού μετώπου, γερμανοϊταλική Κατοχή, προμηνύματα της Αντίστασης), το δημοσίευσε ωστόσο πολύ αργότερα, το 1961. Στο απόσπασμα αποτυπώνεται με ρεαλιστικό τρόπο η θλιβερή υποχώρηση του ελληνικού στρατού, κατά την οποία όμως, παρά τις δυσκολίες, διατηρούνται η ελπίδα και το αγωνιστικό φρόνημα.

Ερημωμένα χωριά, ξεροπόταμα σ' ένα ανελέητο ξερό καλοκαίρι.
Βομβαρδισμένες εκκλησιές. Ένας άσπρος άνεμος σφύριζε
σαν τον τρελό ψάλτη που τραγούδαγε άγρια τροπάρια μες στο ντουφεκίδι
κι ο παπάς με τις μπότες του σκοτωμένου αξιωματικού
σήκωνε τα ράσα του και πηδούσε το φράχτη. Στους τοίχους
ήταν σβησμένα τα συνθήματα. Υπόκωφοι κανονιοβολισμοί στο βάθος,
χαμηλά στον ορίζοντα η σιγαλιά του χαμένου πολέμου.
Ένα άλογο σκοτωμένο στην πλαγιά.

Είχε κολλήσει ο πάγος το παπούτσι στην κάλτσα, την κάλτσα στο πόδι.
Θα ξανάρθουμε - είπαν. Και δίχως πόδια θα ξανάρθουμε. Τρίζαν οι αραποσιτιές
παράξενα σα να μας σκίζαν τα χαρτιά με τα πατριωτικά τραγούδια μας
σα να μας σκίζαν τις σημαίες μας. Δυο λιγνά σύγνεφα
κρέμονταν πάνου στο βουνό σα δυο πλεξούδες σκόρδο δίπλα σ' ένα τζάκι
σ' ένα βομβαρδισμένο σπίτι. Να κρύψουμε τούτο το φως
μη μας το πάρουνε κι αυτό - πού να το κρύψουμε; - είπε.
O άλλος κοιτούσε τα νύχια του. Νύχτωνε.
Κατέβηκαν ξυστά, τοίχο τοίχο. Σκύψαν
πήραν τον ίσκιο τους και κουκουλώθηκαν. Χάθηκαν.
Μονάχα τα τσιγάρα τους μακριά πότε πότε μια κόκκινη λάμψη.

Γ. Ρίτσος, Ποιήματα, τόμ. 1, Κέδρος

Πηγή: Ψηφιακό Σχολείο

Το παραπάνω ποίημα βρίσκεται στο σχολικό βιβλίο των Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β' Γυμνασίου.

28η Οκτωβρίου 1940

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940















"Λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Πλέον θα λέμε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες" - Sir W. Churchill, 1940.

" Πολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και νικήσατε . Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον δια να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε ".
Ραδιοφωνικός σταθμός Μόσχας 1942

(Τα παραπάνω λόγια για τους Έλληνες μας τα είχε τονίσει ο καθηγητής Γ.Β., φιλόλογος στη Β' Γυμνασίου)

Ξημερώνει Κυριακή

Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Μουσική: Μίμης Πλέσσας

Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος

Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Κότσιρας

Ο παλιός φωνόγραφος

πάνω στο τραπέζι

άρχισε να παίζει

μες στη σιγαλιά

Κι η καρδιά σου έλιωσε

κι έγινε ένα δάκρυ

στων ματιών την άκρη

σα δροσοσταλιά

Ξημερώνει Κυριακή

μη μου λυπάσαι

Έιναι όμορφη η ζωή

να το θυμάσαι

Ο παλιός φωνόγραφος

πάνω στο τραπέζι

έπαψε να παίζει

μέσα στη νυχτιά

Το τραγούδι τέλειωσε

μα η λύπη μένει

σαν ναυαγισμένη

στη θολή ματιά

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος σε επτά λεπτά!

Πότε ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος; Ποιες ήταν οι ισορροπίες δυνάμεων και πώς άλλαξαν; Πόσο διήρκησε η περίοδος που οι ιστορικοί ονόμασαν «ψευδοπόλεμος»; Πότε η ναζιστική πλημμυρίδα βρέθηκε στο αποκορύφωμά της και πόσο γρήγορα υποχώρησε; Πότε τελείωσε ο πόλεμος στην Ευρώπη; Οσο και αν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος αποτελεί ένα δημοφιλές πεδίο της Ιστορίας στον βαθμό που να αποτελεί και λαϊκό ανάγνωσμα, τα παραπάνω ερωτήματα δεν είναι πάντα εύκολο να απαντηθούν. Ειδικά στη χώρα μας, που λόγω της ελληνοκεντρικής θεώρησης της Ιστορίας, συχνά οι μαθητές και οι ενήλικες μπερδεύουν το ξέσπασμα του πολέμου με την 28η Οκτωβρίου και αγνοούν παντελώς ότι η παγκόσμια σύρραξη είχε ξεσπάσει 14 μήνες νωρίτερα, 1η Σεπτεμβρίου 1939.

Το Internet και το YouTube προσφέρουν και εδώ μια γρήγορη και εύπεπτη λύση, εικονογραφώντας τις αλλαγές στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αφρική – από την αστραπιαία επίθεση των χιτλερικών δυνάμεων στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939 ως την τελική ήττα τον Μάιο του 1945 – σε ένα βίντεο επτά λεπτών. Με κόκκινο χρώμα απεικονίζονται οι δυνάμεις του Αξονα και πορτοκαλί τα κράτη μαριονέτες του Χίτλερ. Με μπλε και γαλάζια χρώματα απεικονίζονται οι δυνάμεις των Συμμάχων. Ετσι, θα διαπιστώσει κανείς ότι η Ελλάδα γίνεται μπλε αυτομάτως τον Οκτωβρίο του 1940, ενώ ως τότε παρέμενε, ως ουδέτερη, λευκή. Οπως «λευκές» θα παραμείνουν ως το τέλος του πολέμου η Τουρκία και η Ιρλανδία.

Από την άλλη, για 21 μήνες από το ξέσπασμα του πολέμου, η Σοβιετική Ενωση έχει ένα ξεχωριστό πράσινο χρώμα, αυτό που ορίζει το Σύμφωνο Μη Επίθεσης με το Βερολίνο, το οποίο είχαν υπογράψει ο Μολότοφ με τον Ρίμεντροπ. Οταν τον Ιούνιο του 1941 ο Χίτλερ εξαπολύει την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα εναντίον της ΕΣΣΔ, τότε αυτή γίνεται μπλε, συμπλέοντας με τους Συμμάχους. Στο ερασιτεχνικό αυτό βίντεο ακούγονται και φωνές. Οπως αυτή του προέδρου των ΗΠΑ Φραγκλίνου Ρούσβελτ που ανακοινώνει την εμπλοκή της Αμερικής στον πόλεμο μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ στις 7 Δεκεμβρίου 1941. Ή εκείνη του στρατάρχη Ζούκοφ όταν το Μάιο του 1945 τσάκισε οριστικά τον φασισμό.




Πηγή: perierga.gr

Γιώργος Σεφέρης

Σαν σήμερα, στις 24 Οκτωβρίου 1963 η Σουηδική Ακαδημία τιμά τον Γιώργο Σεφέρη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες».

"Κράτησα τη ζωή μου", ένα αγαπημένο τραγούδι, σε στίχους Γιώργου Σεφέρη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Ερμηνεύει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης .

Κράτησα τη ζωή μου

ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα, 

κάτω απ’ το πλάγιασμα της βροχής

σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες

με τα φύλλα της οξιάς

καμιά φωτιά

στην κορυφή τους βραδιάζει

Αρχαία Ναυάγια στο Νότιο Ευβοϊκό

Ο καιόμενος

Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας από το πλήθος.

Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν

στ’ αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του

μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.

Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.

Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένος να παραξενεύομαι.

Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;

Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;

Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.

Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.

Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.

Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.

Γινόταν ήλιος.

Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές

άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.

Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.

Τάκης Σινόπουλος (1917 - 1981)

Καλό Ταξίδι κυρία Έφη...!

Μέσω αυτής της ανάρτησης, θα ήθελα να αποχαιρετίσω την κυρία Έφη Ν., καθηγήτριά μου στα Αγγλικά, από το 2007 μέχρι και το 2010, με την οποία κατάφερα να πάρω το Lower και το Proficiency! Θα τη θυμάμαι για τη σιγουριά και τη βοήθεια που μου έδωσε αυτά τα χρόνια...!

Καλό Ταξίδι κυρία...!!!