Με καθυστέρηση λίγων ημερών, ανεβάζω ανάρτηση για την επέτειο του Πολυτεχνείου (17η Νοέμβρη 1973). Για να σας μεταφέρω στο κλίμα της εποχής επέλεξα το τραγούδι "Αρνιέμαι", που θεωρώ ότι μπορεί να μεταδώσει με τον καλύτερο τρόπο το αγωνιστικό πνεύμα εκείνων των ημερών του Νοέμβρη του '73! Τα μηνύματα του τραγουδιού, αλλά και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, είναι πάντα επίκαιρα, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή, και πρέπει να μας θυμίζουν ότι χρειάζονται αγώνες για την ανατροπή των δύσκολων καταστάσεων και της καταπίεσης, και όχι αδράνεια...!
Αρνιέμαι
Μουσική: Mίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Πρώτη εκτέλεση: Bασίλης Παπακωνσταντίνου
Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
οι άλλοι να βαστάνε τα σκοινιά
αρνιέμαι να με κάνουν ό,τι θένε
αρνιέμαι να πνιγώ στην καταχνιά.
Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
να είσαι συ και να μην είμαι εγώ
που τη δική μου μοίρα διαφεντεύεις
με τη δική μου γη και το νερό.
Αρνιέμαι αρνιέμαι αρνιέμαι
να βλέπω πια το δρόμο μου κλειστό
αρνιέμαι να 'χω σκέψη που σωπαίνει
να περιμένει μάταια τον καιρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ μπορείτε να γράφετε τα σχόλιά σας.