Σχέση του ανθρώπου με τα ζώα

Το άρθρο αυτό ήθελα να το γράψω από καιρό, με αφορμή ένα περιστατικό του οποίου ήμουν μάρτυρας, πριν 2 βδομάδες στο Βόλο. Περπατούσα προς την αρχή της Δημητριάδος, για να χαλαρώσω (είχε αναβληθεί μάθημα). Κάποια στιγμή, σε έναν σκουπιδοτενεκέ, φάνηκε μια γάτα. Είχε χωθεί η μισή μέσα, ψάχνοντας μάλλον κάτι να φάει. Μια παρέα κοριτσιών περπατούσε στο σημείο. Σε ανύποπτο χρόνο, γελώντας ηλιθιωδώς, μια από την παρέα, τσαλάκωσε ένα χαρτί που είχε στα χέρια, το έκανε μπαλάκι και το πέταξε προς τη γάτα. Η καημένη η γάτα τρόμαξε πολύ και έφυγε τρέχοντας να κρυφτεί σε ένα στενάκι κοντά στο σημείο. Τα κορίτσια συνέχισαν να γελάνε σαν βλαμμένα και έφυγαν. Η τρομάρα της γάτας ήταν τόσο μεγάλη, που έφυγε απ' την κρυψώνα της μόνο όταν βεβαιώθηκε ότι δεν υπήρχε κανείς γύρω. Μετά επέστρεψε πάλι στον σκουπιδοτενεκέ, αναζητώντας τροφή, μέσα στο δύσκολο και αφιλόξενο για τα μικρά ζώα περιβάλλον της μεγάλης πόλης...!

Το περιστατικό αυτό δείχνει αυτό που έχει τονίσει από αυτό το blog, την έλλειψη παιδείας και την αμορφωσιά του σύγχρονου Έλληνα. Παιδιά που δε διδάχθηκαν ποτέ το σεβασμό για τους συνανθρώπους τους, πώς περιμένουμε να το δείξουν στα ζώα; Πώς περιμένουμε όταν κάποιοι εγκαταλείπουν τα κατοικίδιά τους στο δρόμο, να αλλάξει κάτι; Όταν κάποιοι άλλοι κακομεταχειρίζονται τα ζώα;

Δυστυχώς αυτά δεν έχουν φωνή να μας πουν πώς νιώθουν! Έχουν όμως ψυχή και συναισθήματα, τα οποία εξωτερικεύουν με το δικό τους τρόπο, ανταποδίδοντας την αγάπη που έχουν λάβει από εμάς! Μας αγαπούν και αυτά, έχουν ανάγκη τη φροντίδα μας...!

Θα μοιραστώ μαζί σας δύο φωτογραφίες σχετικά με ζώα στο Βόλο. Η πρώτη φωτογραφία είναι ένα πάρκινγκ σκύλων, έξω από ένα φούρνο στη γειτονιά μου. Οι πελάτες του φούρνου μπορούν να δένουν εδώ τα σκυλάκια τους, για να ψωνίσουν στο φούρνο. Στη δεύτερη φωτογραφία φαίνεται ένας απρόσμενος "φοιτητής" που τρύπωσε σήμερα στο αμφιθέατρο της σχολής. Μια μικρή γάτα, που περπατούσε ανάμεσα στους φοιτητές, κάτω απ' τα καθίσματα...!

Εδώ επιτρέπεται το παρκάρισμα...!

Μια γάτα στο ΗΜΜΥ