Ελλάδα - Ισλανδία (οικονομικές συγκρίσεις)

Το Ρέικιαβικ από ψηλά. Από την επίσκεψή μου το 2011

Τώρα που φαίνεται η κατάσταση κάπως να "ομαλοποιείται" (σχετικά πάντα..) θα ήθελα να σχολιάσω μια άποψη που είχε ακουστεί τις πρώτες μέρες πριν το δημοψήφισμα, σχετικά με την Ισλανδία, η οποία είχε και αυτή χρεοκοπήσει, αλλά εμφανίζει σημάδια ανάκαμψης, και πιθανές συγκρίσεις με την Ελλάδα.

Κατά τη γνώμη μου, οι καταστάσεις σε αυτές τις δύο χώρες (Ισλανδία και Ελλάδα) είναι μη συγκρίσιμες. Δεν θα κάνω οικονομικές αναλύσεις (δεν είμαι οικονομολόγος, και δεν γνωρίζω), αλλά θα αναφέρω κάποια στοιχεία, που είχα διαπιστώσει και ο ίδιος όταν επισκέφτηκα αυτή την υπέροχη χώρα τον Μάρτη του 2011.

Ξεκινάμε λοιπόν... (πιστεύω θα καταλάβετε τι εννοώ παραπάνω)...

1. Η Ισλανδία μπορεί να θεωρηθεί ενεργειακά αυτάρκης. Το μεγαλύτερο ποσοστό της ηλεκτρικής της ενέργειας παράγεται από ανανεώσιμες μορφές (γεωθερμία και υδροηλεκτρικά εργοστάσια), με ελάχιστους θερμοηλεκτρικούς σταθμούς. Τουλάχιστον στο Ρείκιαβικ (πρωτεύουσα) παρατήρησα ότι και το νερό ζεσταινόταν με τη βοήθεια της γεωθερμίας.
2. Η Ισλανδία δεν έχει τακτικό στρατό. Υπάρχει μόνο Αστυνομία, Ακτοφυλακή, καθώς και μια ειδική μονάδα διαχείρισης κρίσεων. Για το έτος 2015, η Ισλανδία ξόδεψε το 0,26% του ΑΕΠ της σε αμυντικές δαπάνες.
3. Η οικονομία της Ισλανδίας βασίζεται και βασιζόταν στο μεγαλύτερο ποσοστό της στην αλιεία. Ένα γνωστό αλίευμά της είναι ο μπακαλιάρος. Το 60% των εσόδων της χώρας βασίζεται στο ψάρεμα.Αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι Ισλανδοί είναι διστακτικοί στην ένταξη στην ΕΕ, καθώς φοβούνται την εφαρμογή ειδικών ρυθμίσεων περιορισμού της αλιείας.

Τα παραπάνω αρκούν, πιστεύω, για να ολοκληρώσω τον συλλογισμό μου. Η Ελλάδα δεν είναι ενεργειακά αυτάρκης, ζει σε μια "εύφλεκτη" γειτονιά του πλανήτη, και όσο να πει κανείς ο τουρισμός δεν αποτελεί μια "σταθερή" πηγή εισοδήματος.