Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια που έχει τραγουδήσει ο Στέλιος Καζαντζίδης (σχετικό με την αφορμή της ανάρτησης), είναι το "Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια". Οι στίχοι είναι του Κώστα Βίρβου και η μουσική του Χρήστου Λεοντή.
Ο αγωνιστής έχει συλληφθεί και οδηγηθεί στο εκτελεστικό απόσπασμα. Παραμένει όμως θαρραλέος μέχρι το τέλος. Ζητά να μην του δέσουν τα μάτια, για να δει τον ήλιο για τελευταία φορά (οι εκτελέσεις γίνονταν συνήθως νωρίς το πρωί) και δε φοβάται να αντικρίσει το θάνατο που έρχεται (...δεν σκιάζομαι τα βόλια τα σκληρά...). Η πράξη της θυσίας του, θα κάνει μεγαλύτερο κακό στους κατακτητές, καθώς θα εμπνεύσει τους υπόλοιπους αγωνιστές και το λαό να τους πολεμήσουν (...κι αν κάνετε τα στήθια μου κομμάτια εσείς πεθαίνετε κι όχι εγώ...). Ο λαός θα θυμάται μετά από καιρό τις θυσίες αυτές και θα αισθάνεται ευγνωμοσύνη (...να στείλω στους ανθρώπους τη χαρά...).
Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια - 1964
Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια
τον ήλιο π’ ανατέλλει να χαρώ
κι αν κάνετε τα στήθια μου κομμάτια
εσείς πεθαίνετε κι όχι εγώ.
Δε θέλω να μου δέσετε τα μάτια
δεν σκιάζομαι τα βόλια τα σκληρά,
πηγαίνω στα ουράνια παλάτια
να στείλω στους ανθρώπους τη χαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ μπορείτε να γράφετε τα σχόλιά σας.