Την προηγουμένη Παρασκευή (13-8-10), είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου για να δω μια κωμωδία του Αριστοφάνη, και συγκεκριμένα το έργο του "Πλούτος". Την μετάφραση του έργου έκανε ο Βαρβέρης Γιάννης και τη σκηνοθεσία ο Χρονόπουλος Διαγόρας. Ας αναφερθούμε όμως λίγο περιληπτικά στο έργο. Ο Χρεμύλος, ένας Αθηναίος, έχει ένα γιο σε ηλικία που πρέπει να αποφασίσει το δρόμο του, θα γίνει τίμιος σαν τον πατέρα του και θα καταδικαστεί στη φτώχεια ή ένας θρασύς άνθρωπος που με δόλο και απάτη θα μάζευε χρήμα. Γι' αυτό πάει με τον δούλο του, Καρίονα, στο Μαντείο των Δελφών, προκειμένου να πάρει μια απάντηση. Η Πυθία του λέει να πάρει τον πρώτο άνθρωπο που θα βρει στο δρόμο του και να τον φιλοξενήσει. Την εντολή αυτή ακολουθεί ο Χρεμύλος, αλλά ο άνθρωπος που βλέπει πρώτα είναι ένας τυφλός. Τον ακολουθούν και τον ρωτάνε ποιος είναι. Αυτός απαντά πως είναι ο θεός Πλούτος και είναι τυφλός λόγω του Δία, που τον τύφλωσε για να μην αποδίδει πλούτη μόνο σε αυτούς που πραγματικά το αξίζουν. Στην αρχή διστάζει άλλα μετά έρχεται μαζί τους. Όταν φτάνουν στην Αθήνα, ο θεός γεμίζει το σπίτι του Χρεμύλου πλούτη. Ο Χρεμύλος αποφασίζει να του ξαναδώσει το φως του και με τη συνοδεία μερικών γνωστών του, αναχωρεί για το Ασκληπιείο της Επιδαύρου. Στην απόφαση αυτή αντιτίθεται η φτώχεια, επειδή τη θεωρεί άδικη και λάθος. Ο Πλούτος ξαναβρίσκει το φως του και λέει ότι από δω και πέρα θα δίνει πλούτη μόνο σε όσους του αξίζουν. Έτσι πολλοί Αθηναίοι μαζεύονται προκειμένου να τους δώσει πλούτη. Τώρα, όμως, ο θεός βλέπει ποιος το αξίζει και ποιος όχι και πράττει ανάλογα. Ήταν μια πάρα πολύ ωραία εμπειρία που θα ήθελα να επαναλάβω. Παραθέτω μια φωτογραφία από τα σκηνικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εδώ μπορείτε να γράφετε τα σχόλιά σας.