Παίρνοντας αφορμή από ένα συμβάν, θα ήθελα μέσω αυτού του άρθρου να αναφερθώ σε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των σχολείων μας, την αποστήθιση, κοινώς "παπαγαλία". Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, αποστήθιση στο σχολείο θεωρούμε όταν ο καθηγητής ζητά από τους μαθητές να μαθαίνουν το μάθημα, όπως αυτό περιέχεται στα σχολικά εγχειρίδια. Η τάξη αυτή των καθηγητών απαιτεί από τα παιδιά να ξέρουν "μέχρι και τα κόμματα" και δεν είναι λίγοι αυτοί που προσβάλουν όσους δεν τα πουν καλά (το καλά είναι πάντοτε σχετικό) και δε διστάζουν μάλιστα να ζητούν το μάθημα "όπως είναι στο βιβλίο" και σε διαγωνίσματα ή σε τεστάκια στο μάθημα της ημέρας. Το αποτέλεσμα στα διαγωνίσματα είναι η πλειοψηφία της τάξης να είναι κάτω από τη βάση, γιατί είτε δεν είχαν διαβάσει είτε (χειρότερα) τα έγραψαν όλα, αλλά με το δικό τους τρόπο. Βέβαια, το όλο αυτό θέμα δεν ευνοεί μόνο τους καθηγητές, που έτσι διορθώνουν πιο εύκολα, αλλά και μία τάξη μαθητών, η οποία δεν έχει ανεπτυγμένη την κριτική σκέψη και σαν αποτέλεσμα δεν μπορεί να εκφράσει γνώμη. Η αποστήθιση μπορεί να αποβεί ολέθρια για τους μαθητές, καθώς έτσι αναγκάζονται να περιοριστούν στα λεγόμενα του βιβλίου και δεν έχουν τη δυνατότητα να "ανοίξουν" τους ορίζοντες τους σε νέες γνώσεις, οι οποίες θα έρθουν και θα προστεθούν στις υπάρχουσες. Ο περιορισμός αυτός, σε συνδυασμό με το σύστημα, οδηγεί στη δημιουργία ανθρώπων "νωθρών" στο μυαλό, οι οποίοι "πέφτουν εύκολα σε παγίδες της καθημερινής ζωής" καθώς δεν έχουν τη γνώση να κρίνουν τι είναι καλά για τον εαυτό τους. Θα πρέπει, λοιπόν, να γίνουν προσπάθειες από το αρμόδιο υπουργείο να επιλυθεί αυτό το ζήτημα και να παρέχεται στο σχολείο "πραγματική και ουσιώδης" εκπαίδευση. Βέβαια το αρμόδιο υπουργείο δεν έχει κάνει τίποτα μέχρι τώρα. Τα σχόλια δικά σας...
Υπάρχει μια σελίδα στο facebook περί αυτού του θέματος. Έχω γίνει μέλος. Λέγεται "ΜΑΘΗΣΗ, ΟΧΙ ΠΑΠΑΓΑΛΙΑ". Κάντε κλικ ΕΔΩ, για να τη δείτε.
etsi einai ta pragmata!
ΑπάντησηΔιαγραφή