Συνεχίζω το αφιέρωμα του blog στη Ρώσικη Μουσική...!
"Η Κοζάκα με τα σκούρα μάτια" (ρωσ. Черноглазая Kазачка) είναι ένα ρώσικο ερωτικό τραγούδι που μιλά για έναν Κοζάκο στρατιώτη, οποίος ερωτεύτηκε μια Κοζάκα με σκούρα μάτια, που του πετάλωσε το άλογο! Τους στίχους έχει γράψει ο I. Selvinsky και τη μουσική ο M. Blanter. Το τραγούδι συντέθηκε ειδικά για τον Leonid Kharitonov, σολίστ της Χορωδίας του Κόκκινου Στρατού.
ΣΤΙΧΟΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Μια φορά, μια Κοζάκα με σκούρα μάτια
πετάλωσε το άλογό μου.
Ζήτησε ένα μικρό ποσό χρημάτων,
το οποίο δεν άξιζε για τη δουλειά της.
"Ποιο είναι το όνομά σας νεαρή γυναίκα;"
Και η κοπέλα απαντά:
"Θ' ακούσεις το όνομά μου
στον ήχο των οπλών του αλόγου σου!"
Οδηγούσα κατά μήκος του δρόμου,
κάλπαζα στους δρόμους,
σε ένα μονοπάτι, ανάμεσα σε καφέ βράχους.
και ανάμεσα σε γκρι πέτρες.
"Μάσα, Ζίνα, Ντάσα, Νίνα;"
Κανένα δεν έμοιαζε να είναι τ' όνομά της!
Κάτια, Κάτια - ακουγόταν σε μένα,
απ' τα πέταλα του αλόγου μου!
Από τότε, κάθε φορά που ιππεύω,
ή όταν καλπάζω,
"Κάτια, Κάτια, Κατερίνα..."
ψιθυρίζω συνεχώς.
Τι συγχυσμένος που είμαι,
επειδή έχω ήδη δεσμό!
Αλλά δε μπορώ να βγάλω την Κάτια, σαν τραγούδι,
απ' την ψυχή μου, αδερφέ...!
Τους παραπάνω στίχους τους μετέφρασα στα Ελληνικά από την Αγγλική μετάφραση, που βρίσκεται στην ιστοσελίδα του πρώτου ερμηνευτή του τραγουδιού, Leonid Kharitonov.
Εκτέλεση από το "Συγκρότημα Αλεξαντρόφ" (Χορωδία Κόκκινου Στρατού) το 1969. Τραγουδά ο Leonid Kharitonov και διευθύνει ο Boris Alexandrov.
Μαζί του θα είναι ο Ιταλός αστροναύτης Luca Parmitano (European Space Agency) και η Αμερικανίδα Karen Nyberg (NASA). Μπορεί αυτή τη φορά στο Μπαϊκονούρ να μην έχουν μαζευτεί Έλληνες της Ρωσίας για να ευχηθούν «καλό κατευόδιο» στον Γιουρτσίχιν, όπως έγινε τις δύο προηγούμενες φορές, αλλά οι Έλληνες της Μόσχας φρόντισαν να γράψουν ένα γράμμα στον δικό τους «Ήρωα της Ρωσίας» (σ.σ. με αυτό το ανώτατο βραβείο τιμήθηκε πριν από μερικά χρόνια) και του Πόντου.
«Εμείς, οι Έλληνες της Ρωσίας, είμαστε μαζί σου, με την οικογένεια και τους γονείς σου, τη μητέρα Μικρούλα και τον πατέρα Νικόλα, τον αδελφό σου Παναγιώτη, που μένουν στη Θεσσαλονίκη ...», γράφουν - μεταξύ άλλων - στην επιστολή. Για πολλούς Έλληνες ανά τον κόσμο θα μείνει αξέχαστη η στιγμή που ο Γιουρτσίχιν, ο πρώτος ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτης, έφερε στις 8 Ιανουαρίου του 2003, στον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, την ελληνική σημαία που είχε μαζί του στην πρώτη του πτήση στο διάστημα.