Δήλος

Την προηγούμενη εβδομάδα, από την Παρασκευή 26 μέχρι και την Κυριακή 28, είχα πάει μια εκδρομή με την Εταιρεία Ευβοϊκών Σπουδών, στην Τήνο. Κατά τη διάρκεια της εκδρομής αυτής επισκεφτήκαμε για λίγες ώρες τη Μύκονο και από κει το μικρό νησάκι της Δήλου. Η Δήλος είναι ένα μικρό νησάκι των Κυκλάδων με μεγάλη ιστορία. Οι αρχαίοι θεωρούσαν ότι ήταν το κέντρο των Κυκλάδων και ότι τα υπόλοιπα νησιά του συμπλέγματος ήταν κυκλικά από αυτό. Η μυθολογία συνέδεσε τη Δήλο με τον Απόλλωνα και την Άρτεμης και γι' αυτό και το νησί ήταν χώρος ιερός και λατρείας. Κατά την ακμή της είχε περίπου 30.000 κατοίκους, πράγμα απίστευτο αν αναλογιστεί κανείς ότι το νησάκι έχει έκταση μόλις 3,4 τKm. Ήταν ένα νησί ιδιαίτερα ανεπτυγμένο και αποτέλεσε και μεγάλο εμπορικό κέντρο. Όλοι το σέβονταν, λόγω του ιερού του χαρακτήρα. Όπως και σήμερα, έτσι και τότε υπήρχαν απαγορεύσεις στο νησί, όπως στον Πελοποννησιακό πόλεμο, όπου οι Αθηναίοι απαγόρευσαν να γεννιέται και να πεθαίνει κανείς στο νησί. Σαν αποτέλεσμα, οι κάτοικοι μετανάστευσαν. Λίγα χρόνια μετά το 69π.Χ. το νησί δέχτηκε νέα καταστροφική επιδρομή από πειρατές με αποτέλεσμα να αρχίσει σταδιακά η παρακμή του. Τα ερείπια του νησιού χρησιμοποιήθηκαν από τα διπλανά νησιά για δομικά υλικά. Η Δήλος βγήκε από την αφάνεια στα τέλη του 18ου αιώνα, με ανασκαφές Ελλήνων και Γάλλων. Οι ανασκαφές συνεχίζονται και έχουν φέρει στο φως πολλά τμήματα της κοσμοπολίτικης ελληνιστικής πόλης. Και έτσι φτάνουμε στο ΣΗΜΕΡΑ.

ΣΗΜΕΡΑ
Ο επισκέπτης μπορεί να προσεγγίσει τη Δήλο με πλοιάριο από τη Μύκονο. Μετά από μια διαδρομή περίπου μισής ώρας, φτάνει στο μικρό λιμάνι του νησιού, όπου και βρίσκονται τα εκδοτήρια εισιτηρίων. Όταν αντίκρισα τα αρχαία κτίσματα, μαγεύτηκα. Προσπάθησα με τη φαντασία μου να σκεφτώ πώς να ήταν στα αρχαία χρόνια το νησί. Ευτυχώς είχαμε ξεναγό, και έτσι η ξενάγηση έγινε πιο παραστατική. Περπατήσαμε σε μικρά σοκάκια, είδαμε τα αρχαία καταστήματα, τα πολυτελή σπίτια των πλουσίων του νησιού με τις εσωτερικές αυλές και τα υπέροχα ψηφιδωτά, το σπίτι του τραπεζίτη του νησιού, το θέατρο... Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχάσω το μουσείο, με τα εκθέματα, που παραπέμπουν σε άλλες εποχές. Στο τέλος, περάσαμε την ιερή λίμνη του νησιού, η οποία έχει αποξηρανθεί, και περπατήσαμε στην επιβλητική οδό των Λεόντων. Η επίσκεψη δυστυχώς τελείωσε...

Να αναφέρω, όμως, μερικά πράγματα για τη σημερινή Δήλο. Το νησί έχει μόνον 14 κατοίκους, οι οποίοι είναι αρχαιολόγοι και φύλακες. Απαγορευται κάποιος να μείνει στο νησί, και μετά από κάποια συγκεκριμένη ώρα το μεσημέρι, το νησί αδειάζει από τουρίστες. Όπως καταλαβαίνετε όλα αυτά γίνονται για προστασία από σπείρες αρχαιοκαπήλων.
Η Δήλος είναι ένας πολύ αξιόλογος αρχαιολογικός χώρος, που προτείνω σε όλους εσάς να τον επισκεφτείτε και έτσι να ταξιδέψετε νοερά στο παρελθόν, πάνω σε ένα νησί που το παρόν ελάχιστα έχει αγγίξει...

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
α) Τα περίφημα λιοντάρια, στην οδό των Λεόντων.















β) Το θέατρο.