Ακρογιαλιές δειλινά

Ένα από τα τελευταία καφεδάκια πλάι στο κύμα, για φέτος...! Το καλοκαίρι πλησιάζει στο τέλος του, νυχτώνει πιο νωρίς, οι παραλίες σιγά σιγά αδειάζουν, ενώ έχει αρχίσει και η ψύχρα αργά το απόγευμα! Ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει, και ένα παλιό κλείνει... Το παλιό, ίσως, κλείνει με το δειλινό της διπλανής φωτογραφίας...! Την τράβηξα χθες, απ' το baluse.

Χαζεύοντας την παραλία και τα χρώματα του ουρανού απ' το ηλιοβασίλεμα, μου ήρθε στο μυαλό το τραγούδι του (συνονόματου) Βασίλη Τσιτσάνη "Ακρογιαλιές δειλινά", το οποίο και παραθέτω στη συνέχεια.

Ακρογιαλιές δειλινά - 1948

Στίχοι:   Βασίλης Τσιτσάνης

Μουσική:   Βασίλης Τσιτσάνης

Βραδιάζει γύρω κι η νύχτα

απλώνει σκοτάδι βαθύ

κορίτσι ξένο σαν ίσκιος

πλανιέται μονάχο στην γη

Χωρίς ντροπή, αναζητεί

τον ήλιο που έχει χαθεί, 

στα σκοτάδια να βρει

Μπορεί να το ‘χουν πλανέψει

ακρογιαλιές δειλινά

και σκλαβωμένη για πάντα

κρατούνε την δόλια καρδιά

Μπορεί ακόμα μπορεί, 

να έχει πια τρελαθεί

και τότε ποιος θα ρωτήσει

να μάθει ποτέ το γιατί

Πρώτη εκτέλεση από τη Στέλλα Χασκίλ, φωνητικά: Βασίλης Τσιτσάνης.




Εκτέλεση από τους Imam Baildi και την Ελεωνόρα Ζουγανέλη.



Πηγή στίχων: stixoi.info