Ρομπότ Στρατιώτες

Πρόσφατα άκουσα στις ειδήσεις στην τηλεόραση μια είδηση που μου κίνησε το ενδιαφέρον. Εταιρείες στις Ηνωμένες Πολιτείες αναπτύσσουν "ρομποτικούς" στρατιώτες, οι οποίοι θα δρουν αυτόνομα, χωρίς να έχουν άμεσο έλεγχο από άνθρωπο. Τα ρομπότ αυτά θα έχουν τη δυνατότητα να ξεχωρίζουν τον "φίλο" απ' τον "εχθρό", να δρουν ανάλογα, αλλά και να σκοτώνουν. Όπως είναι φυσικό, οι αντιδράσεις από ακτιβιστές ήταν άμεσες. Οι ΗΠΑ είναι μια χώρα που χρησιμοποιεί εδώ και καιρό αυτοματοποιημένα όπλα στις Ένοπλες Δυνάμεις της. Ας μην ξεχνάμε τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία πλήττουν στόχους των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Οι χειριστές των σκαφών αυτών, βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα πεδία των μαχών. Τα άμαχα θύματα της τεχνολογίας αυτής ουκ ολίγα...! Όσον αφορά τα ρομποτικά και αυτοματοποιημένα όπλα, τίθεται το θέμα της ηθικής. Πρόσφατα είχα διαβάσει ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα στο περιοδικό "Computer για όλους" (τεύχος 344, Μάιος 2013) για τα ρομπότ και την εξέλιξή τους. Ένα απόσπασμα του αφιερώματος αναφερόταν στον Ισαάκ Ασίμωφ, συγγραφέα έργων επιστημονικής φαντασίας, τα περισσότερα των οποίων σχετίζονταν με ρομπότ. Ο Ασίμωφ είχε δημιουργήσει κάποιους κανόνες "ηθικής", οι οποίοι καθόριζαν τη λειτουργία και συμπεριφορά των ρομπότ στα έργα του. Παραθέτω το απόσπασμα:

Ισαάκ Ασίμωφ

{Ο Isaac Asimov θεωρείται ένας από τους "πατέρες" της επιστημονικής φαντασίας και μέχρι το θάνατό του, το 1992, δημοσίευσε περίπου 500 βιβλία. Γύρω στο 1940 επινόησε τους τρεις νομούς της ρομποτικής, οι οποίοι καθόριζαν τη συμπεριφορά και τις πράξεις των ρομπότ απέναντι στον άνθρωπο. Οι νόμοι αυτοί ήταν οι εξής:

• 1ος ΝΟΜΟΣ: Απαγορεύεται σε ένα ρομπότ να πληγώσει ανθρώπινο πλάσμα ή να επιτρέψει, λόγω δικής του αδράνειας, να πάθει κακό κάποιος άνθρωπος.
• 2ος ΝΟΜΟΣ: Ένα ρομπότ πρέπει να υπακούει στις εντολές των ανθρωπίνων πλασμάτων, εκτός εάν αυτές οι εντολές έρχονται σε αντίθεση με τον πρώτο νόμο.
• 3ος ΝΟΜΟΣ: Ένα ρομπότ πρέπει να προστατεύει την ύπαρξή του μέχρι το σημείο που αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με τον πρώτο ή το δεύτερο νόμο.

Ο ίδιος ο Asimov πέρασε τα επόμενα 50 χρόνια της ζωής του γράφοντας βιβλία και διηγήματα, στα οποία το κεντρικό θέμα περιστρεφόταν γύρω από αυτούς τους νόμους, δίνοντας βάρος στα ρομπότ παρά στους υπολογιστές με την κλασσική τους έννοια. Οι πρώτες ιστορίες με ρομπότ συγκεντρώθηκαν σε ένα βιβλίο με τίτλο "Εγώ, το ρομπότ", το οποίο δημοσιεύτηκε το 1950.

Με τα επόμενα έργα του "Ο άνθρωπος των δύο αιώνων", "Τα ρομπότ της Αυγής" και "Ρομπότ και Αυτοκρατορία" ο Asimov άρχισε να θέτει βασικά ζητήματα γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη, τονίζοντας παράλληλα ότι ο άνθρωπος είναι ιδιαίτερα βίαιο και παράλογο ον και δεν χρειάζεται σκλάβους αλλά προστάτες.}

Πηγή αποσπάσματος: Computer για όλους, σελίδα 57, τεύχος 344, Μάιος 2013, εκδόσεις Compupress.