Σήμερα κλείνονται 558 χρόνια από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους, στις 29 Μαΐου του 1453. Η πρωτεύουσα της άλλοτε κραταιάς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας έπεσε και ως σήμερα παραμένει στους Τούρκους. Η άλωση της Κωνσταντινούπολης έχει να διδάξει πολλά σε εμάς τους Έλληνες, όπως η γενναιότητα των Βυζαντινών και του Αυτοκράτορα Παλαιολόγου. Αν και ήταν πολλοί λίγοι σε αριθμό και όπλα, αρνήθηκαν να παραδοθούν και έδωσαν όλοι μάχη, για να παραμείνει ελεύθερη η Πόλη και να μη πέσει σε χέρια Τούρκων. Η γενναιότητά τους, φαίνεται και στην απάντηση του Αυτοκράτορα, όταν ο Μωάμεθ Β' του ζήτησε να παραδοθεί και να αποχωρήσει σώος."Το δε την πόλιν σοι δούναι ουτ' εμόν εστίν ουτ' άλλου των κατοικούντων εν αυτή, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών".
Μετάφραση:
"Το να σου παραδώσουμε την πόλη, δεν είναι δικαίωμα ούτε δικό μου ούτε άλλου από τους κατοικούντες σε αυτή. Γιατί απόφαση όλων μας είναι να πέσουμε, αμυνόμενοι, με τη θέλησή μας και δεν θα λυπηθούμε τη ζωή μας".
Οι λίγοι Βυζαντινοί στρατιώτες και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος μπορεί να ηττήθηκαν και η Αυτοκρατορία να χάθηκε, αλλά η αυτοθυσία τους ενέπνευσε τους υπόδουλους Έλληνες, οι οποίοι "νίκησαν" γι' αυτούς πολύ αργότερα, κατά την Ελληνική Επανάσταση, και κατάφεραν να δημιουργήσουν ανεξάρτητο Ελληνικό Κράτος. Το πνεύμα αυτοθυσίας και του αγώνα μέχρι τέλους, χωρίς υποταγή, πρέπει να μας διακρίνει όλους ακόμα και σε συνθήκες κανονικής ζωής, καθώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με δύσκολες καταστάσεις, τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Συμπερασματικά τα γεγονότα της Άλωσης έχουν πολλά να μας διδάξουν και να μας βοηθήσουν στις "μάχες" που δίνουμε καθημερινά..
"Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις. Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ναι...."
(Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο μου σχετικά με την απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, από ΕΔΩ.)
Ήμουνα σχεδόν σίγουρος ότι θα το γράψεις. Πάλι σε χρόνια και καιρούς πάλι δικιά μας θα 'ναι.
ΑπάντησηΔιαγραφή