Όταν ένα απάνθρωπο σύστημα σου ζητά να γράψεις για την ανθρωπιά...!

Όπως αντιλαμβάνεστε, αναφέρομαι στο φετινό θέμα έκθεσης των πανελλαδικών εξετάσεων, το οποίο εγώ, όπως και πολλοί άλλοι υποψήφιοι, γράψαμε πριν δύο εβδομάδες. Με αφορμή, λοιπόν, την διαπίστωση του τίτλου της παρούσας ανάρτησης, θα εκθέσω την προσωπική μου άποψη για το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων, και την απανθρωπιά του, που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε όλο της το μεγαλείο...!

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΨΗ

Ξεκινώντας, η προσωπική άποψη καταπνίγεται. Η διαπίστωση αυτή αναφέρεται στο μάθημα της έκθεσης, όπου ο μαθητής αναγκάζεται να μαθαίνει προκάτ απόψεις για διάφορα θέματα. Για παράδειγμα, σε έκθεση σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση λέμε ότι είμαστε υπέρ και ότι η ένταξη σε αυτήν μας ωφελεί, ή σε θέμα για την εκπαίδευση στην Ελλάδα γράφουμε για σχολεία "κολέγια" με προσωπικό που βάζει πάνω απ' όλα τον μαθητή, μαθητές με κριτική σκέψη, ανθρωπιστική παιδεία και σφαιρικές γνώσεις...! Και όλα αυτά, για να μη θιχτεί ο διορθωτής από κάποια άποψη που είναι αντίθετη. Όμως με όλα αυτά δεν στηρίζεται η πολυφωνία και πλουραλισμός, χαρακτηριστικά της δημοκρατίας που οπωσδήποτε αναφέρουμε σε σχετική έκθεση. Συμπερασματικά, ο μαθητής μαζοποιείται και δεν του δίνεται η δυνατότητα να αποκτήσει άποψη πάνω σε διάφορα θέματα...!

ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Συνεχίζοντας, δεν θα μπορούσε να λείπει απ' την ανάρτηση αυτή η παπαγαλία και η αυθεντία του σχολικού βιβλίου, ή όπως την ονομάζω "φασισμός του σχολικού βιβλίου" (με βάση τα πάνω, δε μπορώ να το γράψω σε έκθεση). Ό,τι λέει το βιβλίο είναι σωστό, ακόμα κι αν έχει γραφτεί 20 χρόνια πριν, ενώ πρέπει κανείς, σε μαθήματα όπως οι Βιολογίες, να το μάθει απέξω, χωρίς να ξεχνά ούτε λέξη. Η παράνοια αυτή έχει αναδείξει όχι αυτούς που κατανοούν τι διαβάζουν και ξέρουν να το εφαρμόσουν, αλλά αυτούς που ξέρουν απέξω το βιβλίο. Θα ήθελα να έλεγα στους κύριους διορθωτές, που διορθώνουν με το βιβλίο δίπλα, αν μπορούσαν να το έλεγαν απέξω ή να διόρθωναν χωρίς αυτό...! ΄Όσον αφορά την αυθεντία του βιβλίου, δεν εννοώ να αμφισβητήσει κανείς το 2ο νόμο του Νεύτωνα, αλλά να μπορεί να εκφράσει πράγματα τα οποία αποδεδειγμένα ισχύουν, αλλά δεν υπάρχουν στο σχετικό βιβλίο.

Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΕ ΤΟ ΜΠΛΟΚΑΚΙ

Ένα άλλο θέμα που πρέπει να θιχτεί, είναι η δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων σε κοινή θέα. Προσωπικά είμαι κατά, πιστεύω θα μπορούσε ο υποψήφιος να τα δει στο ίντερνετ με τον κωδικό του, ή να του αποστέλλεται αναλυτική επιστολή, με τις βαθμολογίες σε κάθε μάθημα και θέμα ξεχωριστά. Αυτό θα μπορούσε να προστατεύσει πολλούς από την κάθε λογής γιαγιά, που από περιέργεια (ή μήπως όχι...;), πηγαίνει ... τυχαία στο σχολείο και σημειώνει βαθμούς. Άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα από εξετάσεις, σχολιάζουν και κατηγοριοποιούν τους μαθητές.

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΒΑΘΜΟ

Τελευταίο και πιο σημαντικό γεγονός που θα ήθελα να αναφέρω είναι ο διαχωρισμός των μαθητών, που καλλιεργείται στο χώρο του σχολείου. Μαθητές καλοί και κακοί, τμήματα με καλούς και τμήματα δεύτερης κατηγορίας...! Κάποιος στην κοινωνία, πρέπει να κρίνεται απ' το περιεχόμενο του χαρακτήρα του, τη στάση ζωής και τη συμπεριφορά του και όχι μόνο απ' την επίδοσή στα μαθήματα. Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί μαθητές, ο καθένας είναι δεξιοτέχνης σε κάποιο τομέα, τον οποίο πρέπει να ανακαλύψει και να καλλιεργήσει...!

Αντί επιλόγου, παραθέτω τους στίχους του Βολφ Μπήρμαν, απ' το τραγούδι "Αυτούς τους έχω βαρεθεί" 

«Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες,

κόβουν στα μέτρα τους μαθητάδες,

κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,

με ιδεώδεις υποτακτικούς,

που είναι στο μυαλό νωθροί,

μα υπακοή έχουν περισσή,

τους έχω βαρεθεί»

(Wolf Biermann, Δημοσθένης Κούρτοβικ)