Ο μικρός Τζέι

Ο μικρός Τζέι έχει γίνει το πρόσωπο των ημερών, με την αγάπη του για τον παίκτη της Εθνικής μας Γιώργο Σαμαρά και τους πανηγυρισμούς του για τη νίκη της Ελλάδας στο ματς με την Ακτή Ελεφαντοστού! Ο Τζέι γεννήθηκε το 2003 με σύνδρομο down, και έχει αντιμετωπίσει διάφορα προβλήματα υγείας. Ζει στη Βόρεια Ιρλανδία και είναι φανατικός οπαδός της Σκωτσέζικης ομάδας ποδοσφαίρου "Σέλτικ", στην οποία μέχρι πρόσφατα αγωνιζόταν ο Γιώργος Σαμαράς. Η σχέση του με τον άσο της εθνικής ομάδας είναι ιδιαίτερη, ο Σαμαράς τον είχε πάρει μαζί του σε προπόνηση της Σέλτικ, ενώ στον αγώνα στο Πάρκχεντ, όπου η Σέλτικ κατέκτησε τον τίτλο στη Σκωτία, ο διεθνής μας τον πήρε αγκαλιά, για να κάνουν μαζί τον γύρο του θριάμβου στο γήπεδο. Το σχετικό βίντεο έχει ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο επισκέψεις στο διαδίκτυο. Στον πρόσφατο αγώνα της εθνικής μας, ο μικρός Τζέι πανηγύρισε για το επιτυχημένο πέναλτι του αγαπημένου του ποδοσφαιριστή, φορώντας τη φανέλα της Εθνικής. Η ιστορία του συγκίνησε τους Έλληνες φιλάθλους, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα διαδικτυακό κίνημα, με αίτημα η ΕΠΟ να καλέσει τον μικρό στη Βραζιλία, για να δει από κοντά τον φίλο του και τον αγώνα της Εθνικής με την Κόστα Ρίκα. Η σχετική σελίδα στο facebook (O JAY PAEI Mundial") έχει συγκεντρώσει χιλιάδες like, ενώ υπάρχει υποστήριξη του εγχειρήματος και από μεγάλες διαδικτυακές σελίδες. Η ΕΠΟ αποδέχτηκε το αίτημα, και έκανε πρόταση στον Τζέι, αλλά αυτός και η οικογένειά του δεν θα καταφέρουν να έρθουν, καθώς έχουν ξεκινήσει τις διακοπές τους. Παρόλα αυτά, ο μικρός ευχαρίστησε τον φίλο του, Γιώργο Σαμαρά, για την πρόσκληση, δήλωσε λυπημένος που δεν θα πάει και ευχήθηκε η Ελλάδα να κατακτήσει το Μουντιάλ. Ο Σαμαράς, σε δηλώσεις του, μετά τον αγώνα με την Ακτή Ελεφαντοστού, δήλωσε ότι ο μικρός του δίνει δύναμη, νιώθει την αγάπη του, και ότι οι διεθνείς θα του δώσουν ως δώρο, μια φανέλα της Εθνικής με τις υπογραφές όλων των παικτών.

Τέτοιες ιστορίες είναι για να μας υπενθυμίζουν την ύπαρξη συνανθρώπων μας με ιδιαίτερα προβλήματα, για τους οποίους εμείς αδιαφορούμε, εκούσια ή ακούσια. Στα άτομα αυτά, πρέπει να δίνονται ίσες ευκαιρίες με τους υπόλοιπους, να γίνονται διακρίσεις εις βάρος του και η κοινωνία να τα "αγκαλιάσει".  Είναι πραγματικά λυπηρό, στην σημερινή Ελλάδα, παιδιά με σωματική ή διανοητική αναπηρία να μην έχουν πρόσβαση σε εκπαίδευση προσαρμοσμένη στο πρόβλημά τους, λόγω υποβάθμισης των Ειδικών Σχολείων, περικοπών και έλλειψης εξειδικευμένων καθηγητών, ή οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας για τα άτομα αυτά να είναι χαμηλής ποιότητας ή πανάκριβες. Απ' την άλλη, η τεχνοκρατική παιδεία που παρέχεται, δεν διδάσκει την ανοχή στο διαφορετικό και την αλληλεγγύη, αλλά δημιουργεί ανθρώπους χωρίς αισθήματα, με έμφυτη την αδιαφορία για τους άλλους. Είναι καθήκον μιας χώρας, αν θέλει να λέει ότι έχει κοινωνικό κράτος, να δημιουργήσει μηχανισμούς και υποδομές, ώστε αυτοί οι ταλαιπωρημένοι συνάνθρωποί μας να μην αισθάνονται απομονωμένοι, να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή (πχ μόρφωση), και να νιώθουν μέλη της κοινωνίας. Σε αυτόν τον στόχο, εκτός απ' την ανθρωπιστική παιδεία, μπορεί να συντελέσει και ο γόνιμος αθλητισμός, μέσω της ενασχόλησης των ατόμων αυτών ή με τη στήριξή τους από συλλόγους, ώστε να αναδειχθεί η καθημερινότητά τους, μέσα από ένα τομέα της καθημερινότητας (αθλητισμός), που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, και μπορεί να καλέσει σε ευαισθητοποίηση (πχ οι διοργανώσεις των special olympics). Μόνο έτσι θα τεθούν τα θεμέλια για την κοινωνία των πολιτών, στην οποία όλοι θα έχουν τις ίδιες ευκαιρίες, με σεβασμό στην διαφορετικότητα, αμοιβαία αλληλεγγύη και ομόνοια!

Οι πανηγυρισμοί του μικρού Τζέι για το γκολ του Σαμαρά!